Scholen bouwen
Uitgangssituatie
De Basak commune bij Maung Russey in de provincie Battambang, is een gebied met veel problemen. De armoede in dit deel van de provincie is vanwege de afgelegenheid van dit gebied groot mede door het feit dat de regering het gebied negeert. De bevolking leeft in een regio waar nog veel mijnen en bommen in de grond liggen en er regelmatig ongelukken gebeuren. Ouders verlaten het gebied voor eerlijke of illegale arbeid in Thailand, naar Maleisië of Zuid-Korea. Vanwege de nabijheid is vooral Thailand hier populair.
De kinderen worden achtergelaten en opgevoed door de grootouders. Wanneer nieuwe kinderen zijn verwekt tijdens de periode waarin zij in het buitenland werken, gaan die simpelweg naar de grootouders.
Het resultaat is dat er nauwelijks mensen zijn die kunnen helpen om een school bouwen. Nauwelijks mensen die bereid zijn of de mogelijkheid hebben om verantwoordelijkheid te nemen voor de school, het onderhoud van school en terrein of een ouderraad willen vormen.
Dit alles is een direct gevolg van de recente geschiedenis van (het Rode Khmer-regime van 1975-1979). Een tijdperk dat momenteel niet lijkt afgesloten Overheersing en macht is nog altijd meest belangrijke in het huidige beleid. Niemand vertrouwd elkaar. Tot op heden leven onder de bevolking nog steeds leden van de Rode Khmer. Door het wantrouwen onder elkaar is het moeilijk om de verantwoordelijkheid voor een gezamenlijk project (bouwen van een school/onderhoud) met de lokale bevolking te delen.
Degenen die hiervan de dupe zijn, zijn de kinderen. De meeste groeien op zonder de aanwezigheid van hun ouders en hebben op grond van deze situatie weinig kans op goed onderwijs, hoewel dit nog de enige manier is om hun situatie in de toekomst te veranderen.
Misschien is de wil voor verandering ook de reden dat honderden kinderen (op dit moment meer dan 800 studenten in de regio) dagelijks soms 1 uur, bij temperaturen rond de 40 ° graden of in de regentijd via overstroomde paden naar school fietsen of lopen.
Deze kinderen willen onderwijs! Ze komen vrijwillig en heel gemotiveerd naar school.
Ons aandeel in het project
We hebben de bouw van kleine scholen in de provincie van Battambang ( tot nu toe 3 in totaal) gestimuleerd en de kosten gedoneerd. Hier werken wij zeer nauw samen met de lokale organisaties. Diverse lokale autoriteiten, de dorps oudste en ambtenaren helpen ons, bewaken en controleren de bouwactiviteiten.
Geschiedenis: Toen grote donoren hun steun introkken en zich op andere doelen richten, kwam onze voormalige partner DCWO [ontwikkeling voor kinderen en vrouwen organisatie] in financiële problemen en was daardoor gedwongen hun activiteiten te staken.
Twee van hun medewerkers, de veldwerkers Dhr. Sam Sophath en Dhr. Khen Choum hebben zonder financiële ondersteuning hun werkzaamheden in de dorpen voortgezet. Ze bleven contact met ons zoeken en verzochten ons samen met hen te zoeken naar continuering van de werkzaamheden.
Dit heeft geresulteerd in een nieuw opgerichte CBO [Community Based Organisation] de PFDA [Poor Family Development Association].
Ons doel, om met de lokale bevolking nauw samen te werken, hebben we in deze vorm kunnen realiseren.
Participatie en raadpleging begint bij de dorpelingen en de leraren van de kleine scholen. Wanneer je een project wilt beginnen en met succes wilt afronden, zijn het dorpshoofd plus het hoofd van het district per se nodig.
Nu hebben we ook een nieuwe vorm van organisatie op lokaal niveau, waarvan er nog weinig in Cambodja bestaan. Het heet gemeenschapsopbouw [Community Building].
Het was een geweldige kans voor ons om de ervaringen en kennis van het gebied van deze 2 personen, samen met onze drie Cambodjaanse bestuursleden te gebruiken en een basis te vormen voor de toekomst van deze verwaarloosde en onderontwikkelde regio in Cambodja.
Nu zijn er ongeveer 900 kinderen in dit gebied die onderwijs kunnen volgen.
Actie en problemen
- Er zijn niet genoeg potloden en leerboeken voor de kinderen, samen zoeken naar we naar oplossingen [donaties nodig]
- Menig kind heeft geen schoenen [project gestart]
- bevorderen van cohesie en samenwerking tussen de scholen [project gelanceerd “United by Sports”]
- Hygiëne en afval [voorlichting en intensieve begeleiding in voorbereiding]
- Onvoldoende schoon drinkwater [donaties nodig voor nieuwe waterfilters – zoeken naar goede oplossing]
Resultaten
Tijdens al onze bezoeken aan de scholen in Pong Toek, Chakrey en Orumchek wordt de vastberadenheid van de leerlingen om de lessen te volgen bevestigt. Ze lopen een uur onder de brandende zon (temperaturen van rond de 40 graden zijn geen uitzondering) of door de tropische regens.
Het is gelukt om bij de school in Pong Toek watercontainers voor het verzamelen van water tijdens het regenseizoen te bouwen. Dit water is genoeg voor het spoelen van de toiletten en de kinderen van drinkwater te voorzien tijdens de zes maanden van het droge seizoen. De schoolgaande kinderen die aanwezig waren hielpen ook met de bouw van dit systeem. In 2015 hebben wij geboord naar grondwater. Dit is mislukt als gevolg van de dieptepeil en slechte kwaliteit van het water.
De tafels en banken voor de school werden gedoneerd en na 8 maanden wachten, afgeleverd door de provinciale overheid, verantwoordelijk voor onderwijs.
De chief of the village (dorps chef) is de belangrijkste persoon en grote drijvende kracht achter dit project. Deze man, Mr. Som Lim, bood ook zijn stuk land aan voor de bouw van de school. De dorpelingen en hij waren enthousiast toen ze zagen dat de bouw werkelijkheid werd, soepel verliep en er diverse activiteiten werden georganiseerd. Hierdoor werd de samenhang tussen de bevolking aanzienlijk bevorderd.
Deze ervaring heeft ons opnieuw zijn gemotiveerd om door te gaan met het werken aan community building, het bouwen aan een gemeenschap. Wij hopen ook dat de dingen die wij samen bouwen beter verzorgt en onderhouden gaan worden.
Het is geweldig om met deze mensen te werken en te zien dat het vertrouwen in elkaar en in de organisatie beetje bij beetje groeit.
Betrokken medewerkers
Hans Bosch
Tijs Meijer
Wim Bogerd
Dr. Vin Samnang
Dr. Sophea Long
Heng Ccheng Sim
André van Achterberg